Tråsnellestativ

Eg endra på blogg-breidda mi i dag for at det skulle passe betre til min widescreen-skjerm. No er den 1200px breid og passar perfekt inn i ruta mi. Eg gjekk også inn i det forrige innlegget mitt og endra bilete av sofeputene til ekstra stort. Eg har ikkje kunne brukt denne funksjonen før då bileta har blitt for breide og kun 2/3 av bilete som kom med... No viser heile bilete, ekstra stort!!! Me like a lot :o)

Eg har lenge ynkja meg ein oppbevaringseinheit til tråsnellene mine. Eg la ut ein førespurnad på Sykroken om nokon hadde tips og idear til kvar ein kan få kjøpt eller korleis lage tråsnellestativ/oppbevaring. Eg er ny i det forumet og vart heilt overvelda av responsen! Nokre kom med tips kvar ein kan få kjøpe, nokon med idè korleis lage og enda fleire la ut bilete av sine stativ/oppbevaring. Tusen tusen takk alle saman!

Her er resultatet. 33 x 42 cm med plass til 63 tråsneller.

Tidligare har dei altså lagt i ymse bokser, hyller og skuffer, men ikkje no lenger!

Vel...nesten da. For dei små snellene ligg fortsatt i skuffa si, det gjer ingenting for dei går det så kjapt å leite i likavel og det var ikkje plass til alle på veggen.

Heilt knirkefritt gjekk det likavel ikkje. Bonden skulle fikse meg ei plate av kapp e.l på jobb. Kriteriet eg stilte var oppgitte mål og ca 1 cm tjukk. Det eg då fekk var ei plate som fylde alle kriteria i kryssfinèr. Kryssfinèr!?! Nokon som har prøvt å spikre i det? Sjøl om eg på førehand hadde forklart kva eg skulle gjere skjønte ikkje Bonden problemet. Han meinte eg skulle spikre spikrane heilt inn å bruke baksida...spikermatte! Nope, det har eg ikkje tenkt å ha på veggen, livsfarleg! Han log godt då han oppdaga korleis eg hadde tenkt det og lurte på om eg hadde fått det til slik eg ville for ein 3 toms spikar sitt ikkje særleg godt fast spikra 6-7 mm inn i ei kryssfinèrplate. Godt eg er stirrig for det er vel berre derfor dei sit fast ;o)

Under snellestativet mitt heng denne knaggrekka

Det lisje rosa hjertet laga eg i dag.

Då eldste-gullet (som han hatar å bli kalla det, men det er det han er) var fødd hadde (nesten) alle eit lite hjerte i rosa eller blå plast hengande på vogna si med teksten; Rør meg ikke! Eg har hans enno. Slike hjerter har eg ikkje sett på mange år, eg har heller ikkje hatt til dei to minste.

Eg tenkjer at dei er minst like aktuelle i dag, derfor tenkte eg å sy nokre slike i ulike fargar og med namnet til babyen på baksida. Då eg ikkja her nokon baby "for hand" akkurat no laga eg eit rosa uten namn. Teksten er sjølvsagt nynorsk. Stoffet er eit tjukt chenille-møbelstoff, som forøvrig støva ned heile maskina mi, med lys-rosa tekst og silkeband. Størelsen tykte eg vart super. Kanskje eg skal starte ein liten produksjon... he he. 

Det kan høyrast ut som Ask har teke seg ein liten tur hit også. Vinden ular rundt novene og regnet piskar på vindauga. Då er det deilig å sitte inne med ein god kopp te :o)